
Uczenie się zajmuje najwięcej czasu w życiu człowieka, a na pewno powinno, by mózg był aktywny do końca życia człowieka. Występują również podmioty, u których czasochłonne jest uczenie się jak i nauczanie, np. nauczyciele, trenerzy, instruktorzy. Nauczanie wydaje się trudniejszą formą przyswajania wiedzy. W dużym skrócie nauczanie polega na świadomym wpływaniu na innych, by przyswoili konkretną wiedzę i umiejętności.
Ponad 30 lat temu postała metoda oparta na połączeniu wszystkich etapów uczenia się z różnymi stylami uczenia się. Metoda została stworzona przez amerykańskiego teoretyka Davida Kolba. Badacz opublikował „ Model uczenia się przez doświadczenie”, który nazywany jest również przez instruktorów, nauczycieli cyklem Kolba czy cyklem Lewina, ponieważ miał on kluczący wpływ na powstanie modelu.
David Allen Kolb jest amerykańskim teoretykiem edukacji

David Allen Kolb jest amerykańskim teoretykiem edukacji.
Model najczęściej wykorzystywany jest przez trenerów podczas szkoleń, lecz coraz chętniej sięgają po niego nauczyciele ze szkół. Składa się z 4 etapów: doświadczenie, refleksja, teoria, praktyka /zastosowanie.


I etap czyli wszystko od czego się zaczyna – od doświadczenia a dokładnie doświadczenia konkretnego (odczuwanie świata zewnętrznego). Odbierania bodźców wszystkimi zmysłami. Należy poczuć to czego chce się nauczyć. Zamienić czytanie książki o pływaniu na wejście do wody, na doświadczanie… Zamienić inne czynności, które ktoś chce poznać, np. zamiast oglądać filmiki o jeżdżeniu na rolkach założyć rolki na nogi, zamiast czytać artykuły o tworzeniu makijażu wziąć pędzle i kosmetyki czy też farbki w dłonie, zamiast czytać o majsterkowaniu wziąć młotek czy też śrubokręt w dłoń a dla bardziej leniwych wziąć wkrętarkę w dłoń. 😉
Działacze – osoby, które najchętniej uczą się poprzez podejmowanie aktywności, wykonywanie czynności, mówiąc wprost – robiąc coś. Docenią wszelkie aktywności i nowe doświadczenia. Lubią zadania, a w szczególności gry, symulacje, różnorodne ćwiczenia. Docenią także pracę w grupach. Preferują szkolenia dynamiczne, niestandardowe.
Refleksja to już II etap modelu Kolba. Polega na analizie doświadczenia, inaczej zatrzymaniu czasu i obserwacji kadrów z różnych perspektyw.
Refleksycy – to osoby, które lubią uczyć się poprzez analizowanie danych i faktów. Zbierają informacje i zastanawiają się nad różnymi aspektami sytuacji. Angażują się w zadania i gry, ale w inny sposób – preferują obserwację ich przebiegu. Lubią szkolenia dobrze zaplanowane, pozostawiające czas na analizę i dyskusję.


Kolejnym ważnym etapem jest teoria. Jest to już trzeci etap w modelu Davida Kolba. Doświadczenie nabyte, refleksje wykonane, to teraz poszukanie naukowych faktów, zasad, kroków, które zostały udowodnione przez specjalistów w danej dziedzinie. Różnorodność materiałów jest duża, od podręczników i publikacji naukowych do materiałów wideo czy powszechnych dzisiaj podcastów.
Teoretycy – najchętniej uczą się poprzez wykrywanie zależności pomiędzy różnorodnymi faktami, porównują zebrane dane, budują teorie i analizują ją. Teoretycy – lubią analizować treści szkoleniowe w kontekście całościowych systemów, modeli, teorii. Uwielbiają wykrywać zależności dążąc do racjonalnego wyjaśniania zjawisk, a więc i doświadczeń. Preferują szkolenia wprowadzające koncepcje, schematy i modele.
Ostatni etap to wdrażanie wiedzy w życiu – test. Sprawdzanie nauczonych czynności w praktyce.
Pragmatycy – najchętniej uczą się sprawdzając treści szkoleniowe w praktyce, w pracy. Pragmatycy – docenią każdą możliwość praktycznego przetestowania nowych treści szkoleniowych np. w postaci ćwiczeń praktycznych. Dodatkowo lubią pracować na konkretnych
i pragmatycznych problemach powiązanych z ich życiem zawodowym i osobistym. Preferują szkolenia bazujące na przykładach. Podczas nauki nowej czynności nie należy wpasowywać się w jeden styl uczenia, lecz wg modelu uczenia się przez doświadczenie Davida Kolba należy „przejść” każdy poziom, żeby w pełni nauczyć się nowej czynności. Kolb najprawdopodobniej odkrył, że każdy etap jest tak samo ważny w procesie uczenia, dlatego w swoim modelu zawarł je wszystkie, ponieważ skutkują one łatwiejszym i szybszym procesem pozyskania wiedzy.
